نامه ی پانزدهم -نامه ي مادري به خدا)2/12/91

بنام خداوند بخشنده مهربان

خدايا من نمیدانم روزی ام در كجاست،و آن را تنها بر پايه گمانهايى كه بر خاطرم مى ‏گذرد

میجويم، و ازاين‏رو در جستجوى آن شهرها را زير پا میگذارم،پس در آنچه كه خواهان آنم همچون

حيرت‏زدگانم،نمیدانم آيا در دشت است‏ يا در كوه؟در زمين است يا در آسمان؟در خشكى است يا

در دريا؟نمیدانم به دست كيست؟و از جانب چه‏ كسى است؟ولى به يقين میدانم كه

دانش آن نزد تو و اسباب آن به دست توست و تويى كه آن را با لطف خويش تقسيم

میكنى و با رحمت خود براى آن سبب فراهم می سازى،خدايا،پس بر محمد و خاندان او

درود فرست و بارپروردگارا،روزى خود را بر من گسترده ساز وبه دست آوردنش را برايم آسان

نما و جاى دريافتش را نزديك قرار ده و با طلب آنچه برايم در آن روزى مقدر نكرده‏اى به

زحمتم ميفكن،چه‏ تو از آزردن من بینيازى و من به رحمتت نيازمندم،پس بر محمد و خاندان او

درود فرست،و با لطف و فضل خويش بر بنده‏ات‏ كرم نما،تو صاحب بخشش بزرگ هستى.(ترجمه

تعقيب نماز عشاء)